Ölümsüzlük Şiiri - Serkan Ökçe

Ölümsüzlük şu dağın başında
İşte şu bulutların tepesi, ta tepesi
Denizin tuzlu suyuna bulanmış yüzüm
Başını okşadığım çocukların gözlerinde ki ışık

Ölümsüzlük içimde çırpınan bir martı
Bu şehrin karanlıkta uzanan rengi
Diktiğim fidanlar, karşılıksız verdiğim sevgi,
Ölümsüzlük;
Elimle yapıp içine girdiğim evim benim

Ölümsüzlük;
İkram edilen sıcak bir tas çorba
Asırlık bir çınarın serinleten gölgesi
Söylediğimiz güzel sözler,
Şu sakallı ihtiyarın mutlu kasketi
Ölümsüzlük; hey benim kopan bam telim

Ölümsüzlük;
Aldığın kalpler, güldürdüğün yüzler
Toprağa düşen tohum taneleri
Kavuşamadığın aşklar, kirlenen ihanetler
Bir kadeh dolduran udinin nefesi
Ölümsüzlük; barışın barış kokan teni

Ölümsüzlük; çıkılmış uzun bir yol
Bitmez bir sevda
Yağmurlu, bol yağmurlu bir resim,
Yalnız benim bildiğim bir şiir,
Önceleri içimde tepinen,
Şimdileri şu durmakta olan kalbim, değil
Değil…
Eğil kulak ver
Ölümsüzlük; bir çocuğun bana bakışı
Benim ona bakışım