Ölümsüzlüğün Sorunu

Ölüm, ruhun bedenden çıkması değildi
Ölüm tam anlamıyla bir işkenceydi
Sonsuz bir vedanın ilk saniyesiydi
Bekleyen ve beklenen habersizdi

Canı beden çıkmadı
Bir süre morgda kaldı
Ağlayanları sızlayanları
İlk defa orada tanıdı

Adına ilk defa göz yaşı aktı
İlk defa çiçek aldı
İlk defa sanki önemli biri gibiydi
İlk defa sevildiğini hissetmişti

Peki ne zaman bunlar gerçekleşti ?
Geç, çok ama çok geçti
Artık önemsizdi, bu ilk ölüşü değildi
O öldüğünde dahi hiç önemsenmedi

Ona veda edildi, bedeni defnedildi
Her saniyesini gördü ve hissetti
Ama elinden hiç bir şey gelmedi
O orada o saate hiçliğe teslim edildi