Ölümsüz Bir Kaplumbağanın Şiiri

Aylar oldu gözüm yaşlanmayalı
Daha kötüsü, bir hayli zaman geçti
En son kendim için attığım kahkahanın üstünden

Mutsuzken, bilhassa etraftaki herkesi
Fütursuzca güldürmeyi meslek edinmiş bir
Palyaçonun tellendirdiği sigara misali

Küllenip savruluyor aklımdaki sözler silsilesi
Her esen yelde bir başka yaşıma giriyorum sanki
İçinden -her nasıl olduysa- sağ çıktığım fırtınalar
Neredeyse inandıracak beni ölümsüz bir kaplumbağa olduğuma

Yavaş yavaş ilerliyorum şairin dediği gibi
Yaşamın patikalarla dolu yollarından.
“Yolda olmak önemlidir fakat peki yol olmak?”