Ölümsüz Bir Dünya Yaşatmak Lazım

ÖLÜMSÜZ BİR DÜNYA YAŞATMAK LAZIM

Bir yaşam gülü filizlenmiş aramızda
Kokumsu ıtır
günahlarımıza set çekmiş gibi
Yaşıyoruz pevasızlığı.
Bir yanardağ kopuyor, duran
esaretimin biçimsiz anında.
Gel diyen akşamlarda
Karanlığı yenemiyorsak
Korkunç ifritler yakar dört yanımızı
Savaş baronlarının elinde ölüm
Soğuk bir dünyada yaşamış gibi
Buzdan ayaz.
Ateşten sıcak.
Kurşuni ıslık çalar beynimde
kaçıp vururken zaman
Oysa dün bendeydin, bütün ifritlerse firarda
Mahkumuz bu dünyada
hiçmi kırılmaz aynalar,
Yansımalarda yamulmuş düşler
Selviler  sokağında dolaşır zaman
Önce gözler susar, sonra hayaller
Karanlık bir yalnızlık sarar dört yanı
bahtımız körelmiş bir yerlerde
Sicime takılı boyunların, ahında
Yanıyor insanlık.
Aydınlık dövüyor karanlık duvarları
içerde anlaşılmaz uğultular.
Sayısız işkencelerden geçiyor zaman
Günahlar yıkanmıyor, mabedler ıssız
Gökyüzüne uzanmış zülüm çıngırakları.
Ayrılık çok zor, kavuşmak yaman
Dağların ardına saklanmış
Özlem ışıklarının karanlığı yansır,
Dökülür durur Beynimde anılar,
bir tutam yalnızlık
Bir tutam güneş
Bir tutam ölümdür yaşadığımız
Bize ölüm yakışmaz
Ömrümüzün en narin çağındayız
Biliyorum
bir yerlerde durur özgürlük
Yaşatmak için bütün çocukları
Ölümsüz bir dünya yaşamak lazım.