Ölümmüşsün Meğer

Ölümmüşsün Meğer


ne kadar sevdim can yandı ama
Yine de sen dedim engel olamadım
her yanım yara iken sen çıktın karşıma
huzurum sen sanmistim ölümmüşsün meğer

ufacık dünyam vardı koskoca oldu
bir mendil yetmedi gözlerim doldu
mutluluk sandığım gidilmez yoldu
Varmak istedim sana ölümmüşsün meğer

'ne içler çektim ah ede ede
tutsa dedim elimden o saldı derde
güneş doğdu sandım çekilmiş perde
Gündüzüm sen sandım ölümmüşsün meğer

gülünce gül yüzün dokunamadım
ben sana bir türlü yaranamadım
çocuktun belkide ben büyük sandım
yandım bak ben sana ölümmüşsün meğer

'ne istedin bilmem anlayamadım
Yada ben anladım sen anlatamadin
her kavgada tek lafın hep ben  yalandım
Doğru sen sanmistim ölümmüşsün meğer

kabrimi ölmeden estirdin bana
Diri diri gömdün gözün kirpmadan
binlerce lisan da konuşurdum ama
Dilim sen degilmissin ölümmüşsün meğer

uykumdan kaç gece feragat ettim
kendimle konuştum duyan olmadı
halimden anlayan soran olmadı
yasıyorum sanmışım ölümmüşsün meğer

yazarim yazarım ben karalarım
derinde olsada acimaz benim yaralarım
ben bu aciyada sanma dayanırım
gücüm kuvvetim sanmışım ölümmüşsün meğer

Selahattin İrfan Çıtır
Kayıt Tarihi : 19.3.2023 08:00:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Yazdiriyorlar işte... 😔 Yazan s.irfan çıtır Sevilene  19 mart pazar.    Saat : 06.06

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!