Ölümlü Dünya Şiiri - Ali Tırnaksız

Derdin çaresi yok ki var ölüm İnsan ol insan oğlu yapma zulüm Konuşmuyor konuşmaz ki dilim Gülmesinler gülmesinler beni ağlatanlar Şu dağlara bakarım birbirine ulalı Sarmaşık gülü de dikene dolalı Huzur vermediler ben bu köyde kalalı Ağlasınlar ağlasınlar bana kötü diyenler Ne bir gün gördüm ne de huzur buldum Sabrettim hep ağladım durdum Ne çocuğuma ne de eşime huzur verdin Ağlasınlar ağlasınlar bana kötü diyenler Hiç suçum yoktu kötü söylediler Komşu büyük sözü de tutmadılar Hep beni incittiler huzur vermediler Gülmesin gülmesin beni ağlatanlar Mevlanın verdiği canı Mevla alır Bilmem bu dünya kime kalır Elbette haklı haksızdan hakkını alır Gülmesin gülmesin beni ağlatanlar Kötüsün hayatın gider boşuna Bir gün sen de gelirsin musalla taşına Hakkımı helal etmem gelsen de mezarımın başına Hep üzülsünler beni üzenler Kaç gün ömrün var kötü söyledin Belki sen de öleceğini bilmedin Hep kötü idin ölenden ibret almadın Neylesinler neylesinler beni üzenler Çürümüş tenim dökülmüş bedenim Var mı tutacak benim de elim Helallesem de hakkımı konuşmaz ki dilim Gülmesinler gülmesinler beni üzenler Var mıdır derdimin ilacı Teselli vermedi dostlar bacı Hep günlerim geçti acı acı Ağlasınlar ağlasınlar beni ağlatanlar Ben de insanım benim de hakkımı verin Derdim iyi olmaz yaram çok derin Ben de giderim ha bu gün ha yarın Ağlasınlar ağlasınlar beni ağlatanlar