Üniversite öğrencisi iki genç vardı.Aynı lisede okumuşlardı.Şimdi ise farklı üniversitelerde okuyorlardı.Lisede dört sene boyunca aynı sınıftaydılar.Birbirlerine o kadar yakındılar ki birbirlerine kardeşim diye hitap ediyorlardı.Ama erkek olan aslında kız olanı çok farklı bir duygu ile seviyordu.Her kardeşim diye hitap ettiğinde içi kan ağlıyor,daha doğrusu cesaretsizliğinden dolayı kendisini suçluyordu.Aralarının kötü olmasını da hiç mi hiç istemiyordu.O yüzden yüreğindeki duyguları söyleyemiyor,açığa çıkaramıyordu.Bakışlarından,davranışlarından anlaşılmasın diye bir gün aynı sınıfta oldukları başka bir kıza numaradan ben sana seni sevdiğimi söyleyeceğim sende bazı arkadaşlarına söyleyeceksin diye söyleyiverdi.Tabi bu olay sınıfta hemen yankılandı.
Evet fırsat eline geçmişti.Kız olanla dertleşmeye ve uydurduğu hikayeyi anlatmaya başladı.Aslında onu çok seviyorum derken bu sözü karşısındakine söylüyordu.Ona anlatırken döktüğü her gözyaşı aslında o kıza dökülüyordu.Her bir damla gözyaşı da kalbinde bir daha kapanmayacak yaralar açıyordu.Tabi kızda hiçbir şeyden haberi olmadan onun duygularına ortak oluyor o da ağlıyordu.
Günler birbirini kovaladı ama erkeğin kalbinde o sevda hiçbir zaman bitmedi.Artık üniversiteli olmuşlardı.Ve yine mesajlarda,konuşmalarda kardeşim kelimesi erkek olanı yakıp kavuruyordu.Ama elden ne gelebilirdi ki…
Kız olan da erkeği o kadar çok seviyordu ki çok çalışıp yatay geçişle erkek olanın yanına gitmek istiyordu.Zaten erkeğinde hayatta en çok istediği buydu.Zaman ilerledikten sonra belki ona tüm gerçekleri söyleyebilirim diye düşünüyordu.Ve bir gün erkeğe müjde dolu bir mesaj geldi.Mesajda ‘Canım kardeşim benim yatay geçiş oldu.Çok sevinçliyim.Yanına geliyorum artık.’ diyordu.Erkek olan o kadar sevinçliydi ki dünyalar onun olmuştu.Buluşma gerçekleşti.Artık aynı üniversiteye gidiyorlardı.Her gün buluşuyorlardı.Ama erkeğin içinde hep o korku,ümitle karışık bir korku…
Hayattan ümidini kesmiş,ne olursa olsun diyerek ucunda ölüm bile olsa yüreğindeki hisleri söyleme aşkıyla yanıp tutuşan,kendinde o cesareti bulabilen,yaşamı boyunca karanlıktan korkup hiç sabah olmayacakmış gibi yatakta gözleri açık bekleyen bu genç içinde bulunduğu karanlık gecenin ardından güzel bir sabahın gelebilecek olmasını hayal ediyordu.Ve yine bir yerde buluştular.Parkta geziniyorlardı.Ama erkeğin garip sessizliği kızı huzursuzlandırmaya yetmişti.Kız her ‘Ne oldu kardeşim benden bir şey mi saklıyorsun,hadi söyle’ dediğinde o kardeşim kelimesi erkeğin yüreğinin derinliklerine saplanmış bir hançer oluveriyordu.Birden erkek tüm cesaretini toplayarak sana bir şey söylemek istiyorum dedi.Bu öyle bir ses tonuydu ki sanki idamlık bir genç ölmeden önceki son sözlerini söyleyecekti.Kız tüm hayreti ve erkeğin davranışlarından dolayı kendisinde oluşan korkusu ile söyle tabi dedi.O an erkek olan kız olanın yüzüne tüm çaresizliği ve cesareti ile bakıyordu.Birkaç dakika öylece beklediler.Kız olanın ‘Hadi ama seni bekliyorum,hadi söyle’ sözleri erkeğin yeniden uyanmasına yetti.Ve aralarında şu konuşmalar geçti…
ERKEK:Sana 4 seneden beri sakladığım içimi kemiren bir şey söylemek istiyorum.
KIZ:Tabi ki söyle ya çok merak ettim hadi hızlı biraz.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta