Olmadık bir hüzne sattım gülüşlerimin en tebessüm hallerini
Geleceğim; güneş kadar parlak
Gecelerim kadar aydınlık değildi…
Sun durağım oldu rıhtımsız gemiler limanı
Son sularında yüzüyorum olmadık hırçın dalgaların,
Işığımı kapatma lütfen!
Hala resmini çizemedin ki anlamsız yalnızlığımın…
Bıraksam hayallerimi ufuksuz yalnızlıklara
Haykırsam nefesimi yağmursuz bulutlara,
Sesimi gören olur mu?
Yalnızlığıma ayak basan olur mu?
Son demimi yaşarken
Mevsimsiz bir ikliminin ardında…
Ölümler çiziyorum tualimin en canlı yerine
Yaşamlar karartıyorum
Resmimin en aydınlık köşesinde…
Bir bulutu
Bir güneşe değişiyorum
Karanlık ve ıslak bir günün en erken sesinde…
Geceleri,
Islığımın ritimsiz melodisinde susuyorum artık
Sabahları,
Yağmurun terk ettiği toprak gibi kokuyorum…
Poyrazıma yenildim,
Nereye gitsem
Kendime savruluyorum...
Işıklar kapandı, hayatlar yaşandı…
Gölgelerin ardına saklandı gülüşümüz,
Geriye kalanlara
Nefes tadında bir dünya bırakıldı,
Anlamıştık sonunda
Oksijeni zehirlerken başlamıştı ölüşümüz.
Kayıt Tarihi : 7.3.2007 00:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!