İçerisindeyken kendisi, kendi dışındaki bir geceden,
kaçıp sığındı şehrin en köhne oteline,
Yaşama uzattığı kötülükler üzerinde kan lekesi.
İçindeki son umudu çoktan vererek kaldırımlara,
Yüzünden süzülen kan, başparmağı üzerinde
Ne denli yerli yerindeyse,
O denli tazeydi güzelce süslediği,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta