Yavaş yavaş eriyor ömür çaresizdir bitecek
Ne gönülden nede gençlikten bilinmeyecek
Yaşam beni gün gün kemiriyor kemirecek
Şaraba ne gerek gözyaşlarım bana yetiyor.
Yıkım için gün sayılıyor yıllar akıp giden rüyada
Doğum günleri bir tesellidir ecel celladı başuçta
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Başım duman duman karabulut içinde derdim dağlar
Halime bilmem kimler yanar bu halimle beni ağırlar
gün geçtikce yaralarım çoğalıyor rahat koymaz ağrılar
Ölüme ne gerek canımın acısı bana her an yetiyor
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta