Ölüme gülüyorum Şiiri - Muhammet Ali Temur

Yazıyorum.
Sonra geri siliyorum.
Ama konuştuğumu susamıyorum.
Susmak zorunda olduklarımı konuşamıyorum.
Yaşıyorum.
Ölüme inat,ölümsüzmüşçesine arsızca.
Mıknatısım sanki bu aralar.
Nerede bir aşk acısı var.
Yüreğime çekiyorum.
Koşuyorum.
Ayaklarımın dermanı yok.
Dermanı bulmak için belki.
Ya da çaresizliğin üzerimde ki etkisi.
Senden sana benden boşluğa.
Koşuyorum.
Sonra susuyorum.
Konuşsam dilim yaralanır biliyorum.
Sessizlik en kalabalık dil.
Harflerin içinden ismini
Bulamıyorum.
Ve nihayet,çok şükür ölüyorum.
Acılar da insanla beraber ölür.
Bıraktığın acıyı bırakmamak için.
Kolkolayım yokluğunla ölüme.
GÜLÜYORUM..