ne kadar öksüzsem
o kadar yakınım
içine denizin
| ölüme çağırmıştım, gelmedin |
deniz vardı ağzımda
kokmadı içim
dilimde şimdi deniz
maviliğini ezberledim
ölümden vazgeçtim
ışıklarını sildim yakasından dibin
incinen benim elim
denizim mavileşenim
sarmalayıp sevenim
ölüme çağırdım
şiir geldin
tamda ölecektim
yarımdı yaralarım
yüreğime tuz
içime şiir serptin
uzattım dönüşleri
vurdum kendimi eski yollara
ne likya bıraktım ne karya
zormuş kavuşmak
deniz bile almadı aklımı başıma
sana dair düşleri
bıraktım orada
bir yalnız
bir yalnız
| ölüme çağırmıştım, gelmedin |
yol tutuyor işte
çocuk kalsamda
hiç etme tabanlarımı
bari sen ağlama
çay içerken meydanlarda
içim yanıyor anla
seni aradım
bin çift göze bakmakla
o bakışa rastlamadım
öyle baksana...
22 08.2004 Datça | Dinlence |
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 29.8.2004 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
içim yanıyor anla
seni aradım
bin çift göze bakmakla
o bakışa rastlamadım
çok güzel ..
sevgilerimle
Tansel Yegen
TÜM YORUMLAR (6)