Ölümdeki hayat Şiiri - Ramazan Çiçekli

hiçlik noktasında buluştuk
anlaşılmadık sustuk,
ve anlayan dostumuz yoktu.
samimi bir dokunuştaki
parmaklar ayet ayet,
güneş yanığım, çöl rüzgarım
o yosun kokan ellerin nerde.
ağladı yandım yandıkça ağladım
bu kasvet bu sessizlik yumağında,
bir yanım çökük bir yanım yıkık
bu aşk diyarında
sır sarhoşuyum
bunu bir sen bilirsin bir ben
kıyısı olmayan denizi
hayattayken ölüm ve ölümdeki hayatı
bir sen bilirsin bir ben

15.8.14.16/rç