Ölüm Yaşayan Tek Hükümdardır

Eşkıya Seher gelini dağa kaldırdı,
Seher gelinin güzelliği dillere destan,
Haydutun elinde sefil,
Ölüm yaşayan tek hükümdardır.

O an kendi canına kıymak ister,
Haydut tenine dokunmaz,
Sabah hayatını kaybetmek istemiyorsa,
Haydutun elinden kaçar.

Sığınır İzzet Ağa'nın konağına,
Ceylan Tepe Seher gelini kucaklıyor,
Eşkıya, Seher gelinin o konağına baskın yapar,
İzzet ağa sabah gelinine hürmet etmez.

Silahların gölgesinde uzaklaşan Seher gelin,
İzzet Ağa'nın konağında yaşanan hayat çarşısı,
O kadar sert vurur ve vurur ki can pazarıdır.

Bu benim kardeşim, topraktan öldüğüne göre,
Tutamıyorum elimi, yüreğim yaralı,
Dertlerim üstüme düştü, bahtım kara,
Haydut dört etrafımı sardı.

Seher gelin can havliyle ağama sığındı,
Kuş çıyanını vurdu, İzzet Ağam kanlar içinde,
Sensiz İzzet kardeşim,
Ceylan Tepe yüreğime saplandı.

Sensiz çok uzaklara gidiyorum,
Sensiz yaşayamam bu topraklarda.
Ceylan tepenin yılanıdır, gelir gider,
Kardeşimi belden beline vurarak öldürdüler.

Kardeşim seni buradan vuran kişi.
Yoksa kalbinden mi yaralanmış,
Dönüp ateş etseydin,
Ellerin bağlı mıydı?

Kardeşim, seni vuran üç mü beş mi?
Yoksa birbirlerine eşit miydiler?
Dönüp ateş etseydin, silahın boş muydu?
Burası bir can pazarı.

İzzet ölür ve yere düşer.
Namus'u Afşin ırmağı üzerindeki ceylan tepesinde yaşıyor,
Uyan İzzet kardeşim uyan.
Ölüm sana yakışmıyor.

Yılanın başını ezdin,
Ceylan Tepe buna şahittir.
Ağam buradan gittiğinden beri Afşin ırmağı akar,
Ağam öldüğünden beri ceylan tepesi vefat etti.

Hasretin bir bıçak gibi saplandı yüreğime,
Ben uzaklara gidiyorum iyi uykular,
İzzet Ağa'nın konağında sensiz gezemem.

Göğsümün hemen üzerinde derin bir acı,
Bıçak yarası çok acı,
Afşin diye bir su akıyor,
Senin göğsünde benim göğsümü yakıyor.

Hani İzzet beğimi de vurdular,
Hatay üzerime düşüyor,
Uyan İzzet kardeşim ölüm sana yakışmıyor.