Ölüm Yağmur ve Çocuk Şiiri - Uğur Sarı

Dışarıda yağmur iplik iplik yağıyor.
Çatlaklarımdan sızıyor öylece...
Ruhum ıslanıyor.
Ve ölüm sırılsıklam oluyor.

Ölüm, ölümüne üşüyor bak...
Ölüm giriyor koynuma.
Ölüm beynimi kuşatıyor.

Sonra ölümü alıp...
Çiviliyorum her gün baktığım karanlık duvara.
Ölüm, korkuyor suretimden.
Sahi ben neden korkuyorum?

Yağmur şiddetini artırıyor.

Yağmurun altında kalmış bir çocuk,
Gözünü pencereme dikiyor.
Ben çocuk oluyorum...
Çok korkuyorum.
Çocuk üşümeye devam ediyor.
Ben orada öylece donakalıyorum.