Ölüm ve Doğum Şiiri - Cansın Yüksel

adım adım çizerken koca bir yaşamın haritasını
iki uğrak arasını atlar geçerdim hep
halbuki çizgilerini görmek lazımdı hayatın
ölümün ve doğumun ortasını

istisnasıyım düşleri seyreden gecenin
ben hep yarın derdim bugünden umarsız
bir çift yıldızdan doğacak günü dilerdim
sen gözünü toprak doyursun derdin

yedi iklim dört bucak kovaladığım ufku
ve arkamda kalan denizi ve limanı
seninle yeniden öğreniyorum utanarak
aslında ölüm kadar yakınmışım yeniden doğmaya

çizerken koca bir yaşamın haritasını
ölümün ve doğumun ortasını
yeşeririz filizleriniz ama aklımız hala
bi yağmurun bizden aldığı topraktadır