Ölüm Ve Ayrılık Şiiri - Ozan Emir Özcan

Gece senden ayrıldıkan sonra geldm eve.
İlk defa anahtarımla açtım kapıyı
Girdim içeri dolandım biraz.
KOskoca evde ne yapacagımı bilemedim
Önce biraz su içtim
Sonra tv izlemeye koyuldm
Ama olmadı yapamadım! !

Ben Giderken yatakta yatıyordun ama?
Ne olduda benden habersiz gittin anlamadım
Telefonum çalmıştı hemen
O ses! !
O ses, senin benden gittigini söylüyordu
Artık seni başkalarının saracagını söylüyordu
Biran yıgıldım yere kalkamadım
Sonra hemen görmeye geldim seni
Dogrumu bu diye sormaya!

Seni görünce gördüklerime inanamadm
Ölüyorum sandım!
Kefenlemiştiler seni
Bembeyazlara sarmıştılar
ARtık seni ben degil o beyazlar saracak
Kara toprak sana kucak açacak!

Ben giderken çok kötü degilim demiştin!
Nerden bilirdim böyle olacak!
Nerden bilirdim bana bunu yapacagını!
Bilsem hemen götürürdüm seni doktora!
Gömmezdim seni ellerimle kara topraga!

Şimdi duymuyorsun beni ama
Abindi o gece beni arayan
Öldügünü! Ve seni kefene saracaklarını söylüyordu!
Ben saramadan kefen saracak seni
İşte seni gömdükten sonra geldim eve
Ama çok geçmez be bitanem
Dayanamaz bu yürek sensiz
Çok geçmez Geliyorum! !
Bekle beni! !
Sana kavuşmayı bekliyorum