İnsan bir kere sevmeye görsün işte..
Çıkaramıyormuş sevgiliyi!
Her gece kurdugu düşten..
Ama ben Geçen gece çok düşündüm..
Neden gittin diye?
Oysaki bir sorunumuz yoktu..
Mutluyduk kendimce..
Zaten kendimcede kalmışım ya hep görmemişim seni..
Sen mutlu degilmişsinde bilememişim..
Bitirdin sevgiyi bitirdin beni..
Bitirdin ve gittin!
Aslında anlamalıydım yaptıklarından..
Herşeye yüzünü çevirip somurtmandan..
Ama okadar aşıktımki sana..
Anlamadım sevdamdann..
İnsan bir kere sevmeye görsün işte..
Yıkılıyor hayalleri..
Saklayamıyor onsuz gülüşleri..
Hem ben bu sefer sensizligi nereye saklayacam ki?
Saklayacak ne bir dagım..
Sıgınacak nede bir limanım!
Hiçbir şey yok artık bende..
Beni benden alıp gittin...
İnsan bir kere sevmeye görsün işte..
Harabeye dönüyormuş sevgili gidince..
Hem Nereye saklansamki şimdi?
Nereye kaçsam?
Başımı alıp nereye gitsem!
İçimdeki bu sen var olmaya devam ettikçe..
Keşke diyorum keşke ölsem..
Kayıt Tarihi : 20.7.2009 00:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Emir Özcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/20/insan-bir-kere-sevmeye-gorsun-iste.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!