süsleyecek bir şey bulamıyor ki insan.
ardında kalan;
hep boşa geçen günler,
ve boşa geçen günler gibi yazılan
öyküler, şiirler….
unutulmayan masallarda,
yok oluyor bütün kahramanlıklar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
artık hiçbir şey sen değildin.
mavi kanatlı kuşun kanadına tutunup
keşke gitmeseydin.
Keşke,dönebilseydin...
hatırlanana.
ağlayarak değil, tebessümle, ışığınla karşıladığın gidişini anımsamak hala çok acı.
'keşke gitmeseydin.'
hatırlatana; aşkolsun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta