Duyunca korkuyorsun, neden acep ölüm’ü?
Yoksa gövden diriyken, itikadın ölü mü?
O şey de doğum kadar, normal bir şey değil mi?
İman varsa ukba’ya, öcü görme ölümü!
O’ ki beka yurduna, geçmek için bir sebep;
Sebepten ürkmek niye, gayet hoşsa müsebbep?
Madem Rahman, Rahimdir mevti sana veren zat;
Hoş geldi safa geldi, isal eden her sebep.
Hal-i dünya malumken; nedir havfa bahane?
Gideceğin o diyar, hem baki hem şahane.
Varsa kalpte imanın ve de varsa salahat;
Cennetlere yolcusun, istiyorsun daha ne?
Dünya zaten bir durak, şu hayatsa bi-karar!
Fani yurdu sevmekte, var mı kula bir yarar?
Gitmek ise mecburi, her beşere bu yerden!
O zaman hazırlan da, etme sonra sen zarar!
Ölüm yokluk değildir ve değildir o helak
O sadece vuslattan haber veren bir ulak.
İnanmazsan sözüme, oku da gör Kur’an’ı!
Tilaveti bilmezsen, anlatana ver kulak!
Abdullah Toroslu
05.11.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 5.11.2013 13:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)