Dün gece gördüm yolda
Ölüm'ü öldürmüşler
Karlı bir İstanbul akşamında
İki köpek eniği
Koyun koyuna verip
Ölüm'le baş etmişler…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Çok güzel duyarlı ve duygulu bir şiir. Kalemine ve yüreğine sağlık..
Yüreğinize sağlık,kaleminize kuvvet. Hep dünyevi işleri düşünmekten,maneviyatı ve gideceğimiz gerçek yeri unutuyoruz. Tebrikler..
Sevgimle
Zeliha BİÇER
Ne deyim Arif'im...
şiir hobisi meslek olmuş sende.
tek zorlama var bana göre, ama illa değiştir diyemem. O da ilk kısımın son mısrası 'ölümü baş etmişler' yerine 'ölümü öldürmüşler' olmasını tavsiye ederim. Bu bir görüştür. sevgilerimle...
'Ölümü Öldürmüşler' adeta Ölmeden Ölüp Ahiret İçin dirilmeyi sezinledim satırlarda. Ki eğer manaca ÖLÜM olsaydı canlılar için Bilakıs Kul için Ne bir Evliyaca Dua edilirdi nede Mussallamız olurdu Sırati Müstakim için.
İnancının Dimdik ayakta olup semazenleşmiş Ölümlere Alkış tuttuğunu görüyorum ve fevç fevç Rabbin (cc) Nur ummaniyetine süzüldüğünü görüyorum.
Eyvallah.
Yüreğine sağlık.
Her insan şiir okuduğunda aynı anlam ve ifadeleri bulacak diye bir kural yoktur. Bu pencereden bakmaya benzer. Herkes aynı pencereden baksa bile farklı şeylere odaklanma şansı vardır.Bu nedenle benim bakış açım biraz değişik olacak.
Ben; şiirde yalnızlığa doğru gidişin ve yalnızlığın verdiği hüznü algıladım.
Terk edilmişliği ve son dönemlerdeki sığınma yurtlarındaki ebeveynleri hatırladım. Çok hasta bilirim ki; ölmek için dua ve niyazda olmasına rağmen, Rabbim onun canını tende bırakmaya devam ediyor.
Bunun Allah katında vardır elbet bir nedeni. Fakat akıl yoluyla her olaya yorum yapma yeteneğini de sadece biz canlılara bahşetmiştir. Yatakta ölümü bekleyip ölemeyen, sizin tabirinizle 'Ölümü öldürmüşler' belki de ölüm; öldüğü için gelemediğinden ölemeyen çok kişi var.
Kısaca şunu vurgulamak isterim: İnsan genç, dinamik hayat sürerken, Allah'a karşı kulluk görevlerindeki samimiyetine göre ihtiyarlık vuku bulmaktadır. Ebeveynlerine, büyüklerine, geçmişine velhasıl sen ne ekmiş isen ihtiyarlığında hep onu buluyor ve yarın ahirette de onu biçeceğini Rabbim bildiriyor.
Ben Ölümü öldrümüşlerde bunları ve bunların uzantısı olan ahireti algıladım.
Yüreğine sağlık...
Abdullah Yaşar Erdoğan.
Çok etkileyici ve özgün anlatımlı gayet güzel bir şiir tebrik ederim.Birinci kıtanın son mısrası 'Ölüm'le baş etmişler… 'olarak değil de 'Ölüme meydan okumuşlar' şeklinde olursa şiirinizin daha da güzelleşeceğini düşünüyorum.Anlamsal olarak meseleye baktığımız zaman ölümle baş etmek hiç bir zaman mümkün değil.Sonuçta her canlı ölümü şu veya bu şekilde tatmak durumundadır.Bu yüzden ölümle baş etmek hiç bir yaratılmışın harcı değildir.Ölüme ancak meydan okunabilir.Bu meydan okumadan da eninde sonunda zaferle ayrılacak olan yine ölümdür.Ölüm kaçınılmaz bir sondur.
Sevgili dost bundan sonraki çalışmalarında da başarılar dilerim.Yolun açık olsun.
Timur İlikan
iselet ve konu mükemmel
sözcük secimi?
özellikle son bölümde
kutluyorum
slm
Başınız Sağolsun; Dilerim sadece şiirdir.
Son kıtada olayın içinde siz de bulunuyorsunuz. O halde 'Ölüm'ü Öldürmüşler' diyemezsiniz. 1.Çoğul şahıs kullanmalısınız.
Saygılar,
Arif kardeşim
Özellikle son kıta daha güzel olmuş.Necip Fazılın 'Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm 'dediği gibi
başarılar dilerim
Ben en iyisi düşündüklerimi söylemiyeyim.Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 129 tane yorum bulunmakta