Ölüm Toprağı Şiiri - Döndü Dülger

ÖLÜM TOPRAĞI....
Adını duyduğunda kalbinin ortasında bir fırtına koparken,
Şimdiler de tek bir dalın kıpırdamaması
Unutmaya davetiye çıkarmak mı?
Yokluğu dünyanın bütün lezzetlerine zehir katarken,
O'nsuzluğa alışmakta ayrılığa giden yolun ilk adımları mı?
Aşka tutulan yürekte gururdan eser yokken,
Gönlün artık vakurlu duruşu O'nsuz günlere kucak açmak mı?
Ayrılık gönlün hüzün makamıyken, bu sessizlik de neyin nesi?
Sevgiliye gurbet belini bükerken,
Hasreti geceni gündüzünü hazana çevirirken,
Hatıraların can çekişi göğe yükselirken,
Şimdi neden bu buz kesen kabulleniş?
Sevgiliye veda kendinden kaçmak mı?
Duyguları hasat edip, kalpsiz kalmak mı?
Yoksa yaşar gibi görünüp,
Yıllarına, hayallerine, yüreğine ölüm toprağı saçmak mı?
Döndü Dülger