Ölüm Seni Sevsem mi? 2 Şiiri - Mehmet Şahan

ÖLÜM SENİ SEVSEM Mİ 2

İsmin ürkütücü gelse de bana,
Ölüm seni, sevsem mi sevmesem mi?
Cismin korkutucu gelse de cana,
Ölüm seni, sevsem mi sevmesem mi?

Adın anılınca alpler ürperir,
Başbaşa kalınca kalpler ürperir!
Yediden yetmişe fertler ürperir,
Ölüm seni, sevsem mi sevmesem mi?

Dilde söylense de sözün soğuktur,
Gülde söylense de güzün soğuktur!
Gerçek söylense de yüzün soğuktur,
Ölüm seni, sevsem mi sevmesem mi?

Bağbanın bağına hazan düşürür,
Sevginin dağına nihan düşürür!
Gönlün ocağına figan düşürür,
Ölüm seni, sevsem mi sevmesem mi?

Ekini vaktinde biçmiş olsak da,
Ebedi hayata geçmiş olsak da!
Faniden bakiye göçmüş olsak da,
Ölüm seni, sevsem mi sevmesem mi?

Pir-î Fânî der ki; hak olsa vaki,
Aynı sala biner Sultanl’a saki!
Cennet ve cehennem imanla baki,
Ölüm seni, sevsem mi sevmesem mi?

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNÎ)
19.01.2024 – KAPAKLI/TEKİRDAĞ