Ölüm Sayfaları Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Tel tel dökülüyor sokak girdapları,
İnce bir ateş bekliyor lambalarda,
Saat kalbini dökmüş yankılara,
Kopuyor sessizlik ordusu,
Yeşeriyor ağırlığıyla yurdumuza.
Taşıyorlar bizi kahramanlar gibi,
Üç beş omzun yorgunluğunda.
Taşıyoruz yokluğun hissini,
Varlığın sonsuzluğunda.
Bir rüzgâr esiyor atların terkisinde,
Isıtırken bizi tatlı nefesinde.
Eskilerden toz toprak eşliğinde,
Renk renk çağlıyor gözyaşları,
Sevdiklerimizin direnişinde.
Ve son kez tadıyoruz mehtâbı,
Gecenin kambur beşiğinde.