Yavaşça gideceğim
Sonsuz denizlere doğru
Bir güneş batışı gibi olacak hayatım
Yavaş yavaş çekilecek
Damarlarımdaki kan
Hep
Bir yalnız derviş dolaşacak
Çıplak ayaklarıyla ruhumda
Her gün
Hüznünü duyacağım
Yıkılan bahçelerin
Ve ıztırapla bakacağım
Bir cocuk el açtığında önüme
Ah biçareler
Her gün sizin için ağlayacağım
Sokak kedileri yoklayacak belki
Mutfak kapımı sabahları
Geceler mehtaba döndümü
Söylediğin şarkıları hatırlayacağım
Ve
Bir ırmak gibi karışarak denize
Son vaktine ömrümün
Yaklaştıkça daha durgun
Her saatinde umutsuz, yorgun
Ve
Her defteri birer birer kapatarak
Dönüp bakacak bir aydınlık bırakmadan
Ne de heves alınmadık bir güzellik
Her gün akşam
Yatağıma uzandığım gibi
Uzanacağım koynuna ölümün
Belki kedilerin yolu uğrayacak
Düşünürken serçeleri kabrime
Birkaç kişi arkamdan ağlayacak
Bir güneş ilkindisi gibiydi
Sulara yazı yazan
Diyecekler
Bir yok bırakarak gideceğim
Serin bir suya dalar gibi
Ürpererek
Uzanacağım koynuna ölümün
Ekim-89-Ank.
Kayıt Tarihi : 9.11.2006 22:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!