Çöl Şiiri - Hasan Demirhan

Sanki açılıverdi sisli perdeler önümde birden
Yırtıldı geceyi kaplayan karanlık yollar boyunca
Ve yollar yeniden açıldı kum çöllerine
Ah! Leyla ayrılık beni çöllere çekti.

Sonra yeniden açıldı önümde çizgiden sahne
Yalnızlığa yuğrulan hamuru çektim önüme
Boşaldı beynimden ağusu aşkın çilenin
Bu sevda beni şimdiden yollara çekti.

Kalmadı kararım belki bunca acıdan sonra
Sanmam ki yeniden çöllere döndüm
Bu seferki yalnızlık bitesi değil
Bu korku beni şimdiden hallere çekti.

Böyle devam etmeyecek sanırım lakin
Dedim ki bu bahçe neden tarumar oldu
Yıkıldı sevdiğim onca güzel beldeler
Koymadı mecnunluk beni dillere çekti.

Fedaiyim ruhumda bitmez ayrılık
Atar kızıl kumlarına çölün sahranın
Can bedenden ayrılmadan tükenmez yollar
Ah! leyla ayrılık beni çöllere çekti.