Ölüm Saçlarım Olur Şiiri - Kağan İşçen

soğuktum
zaman kadar evimdi akşam
müziksiz
sensizliğin huysuz çıtırtısı kıskanç
sessizlikse çekemez hiçbir paylaşılmazlığı
ince
kibar
narin sesli
pardesüm en iyi dostumdu
seni saklamak düşüncelerini saklıyordum içimde
soğuktan kendimi
kendimden seni
sakınıyordum
beni aşardı güzelliğin
zamanı kıskanmazdım
güzelliğin aşardı zamanı da
bir Nisan uçurtması hışırtısı kadar

ellerin kelebek ömürlü değildi
değişmeyen üçlüydük
zaman
güzelliğin
sana olan aşkım
samimi bir kış yaşamalıydık
üçümüz
pardesüm kötü gün dostum
korurdu bizi değişken düşlerinden
bahara olan tutkusundan evrenin
felsefemle barışırdı tüm uzaklıklar sanki
sanki o an dünya işini gücünü bırakır
zamanın güzelliğinin ve sana olan aşkımın
değişmediğine saygı duyardı
güzel değil mi sevilmek haber boylum?
samimi bir kış yaşamalıydık
üçümüz
sokulganlığı öğrensindi koyunlarımız
pardesüm ılıklığıdır gülüşlerimin
yazı beklemeye gerek yok
üşüşün hadi saçlarımın ölümcül içtenliğine
zaman ve senin güzelliğin
saçlarım ölür ama içtenliğim ölmez
değişmeyen üçlüyüz biz
ölümsüz
ölüm saçlarım olur ama içtenliğim olamaz
sevişmeliyiz

felsefemle barışan uzaklardan sonra
bir de sen barış felsefemle
sevmemle seni