ÖLÜM
Ölüm neydi?
Ansızın boşlukta kaybolmak mıydı?
Yoksa ebedi hayata bir göç müydü?
Ansızın yol alırsınız bir bilinmeze,
Yolun sonu yok mu, diye sorarsınız kendinize
Kendinizi sonu gelmeyen bir boşlukta bulursunuz,
Artık yalnız bir yolda yalnız bir yolcusunuz.
Canlı dünya gözünüzde renksiz bir tablo olur,
Gözünüzde umutlar teker teker kaybolur.
Son bir kez bile gülmeye kudretiniz olmaz,
Gittiğiniz dünyada kimse sizi tanımaz.
Artık her şey sizin için siyah beyaz,
Sizi örten bir avuç toprak siyah, kefeniniz beyaz.
Dünyada kalanlar, ağlayanlar, ağıt yakanlar,
Ölüme sitem edenler, sizinle birlikte ölenler,
Hiçbiri kar etmez, dünya dursa bile giden geri gelmez,
Bir kere kaydı yıldızınız, ölüm kapınızdan gitmez.
Ayrılık zamanı kör karanlık üstünüze çöker,
Ne varsa içinizde, toprak hepsini sizden söker.
Ölüm ebediyete bir göç ise,
Neden sizi ağlayarak gönderirler?
Ölüm bir boşlukta kaybolmaksa,
Neden üstünüze toprak örterler?
Neden kimse gülerek çıkmaz bu yolculuğa?
NEDEN?
SELAMİ UTKAN
Kayıt Tarihi : 3.5.2007 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ölüm yokluk değil,hiçlik ve in idam değil,mahv değildir.
ölümün mahiyeti, aynen doğum gibidir.ruhlar aleminden gelen insanlar,bir müddet rahm-ı maderde(ana karnı)misafir kalırlar.sonra bir müddet dünyada imtihana tabi tutulurlar,bu dünya pazarında yolculuk levazımatını aldıktan sonrada bir müddet kabirde misafir edilip,mahşer ve mizan duraklarına sevk edilirler.oradaki hesap kitaptan sonra,asıl vatan-ı aslilerine sevk edilirler.alışverişini güzel yapanlar cennete,yanlış yapanlarda ceza mahalli olan cehenneme sevk edilirler.
ölümün manasını bilmeyenler hayatın ve yaratılışın gayesini bilmeyenlerdir.bunu iyi öğrenip mucibince amel edenlerse,ölümü hep bin can ile arzu etmişlerdir.ben bunu en son rahmetlik pederde müşahede ettim.ve acizane bende ayni iştiyakla ona muntazırım.
selamlar saygılar,başarılar.
TÜM YORUMLAR (3)