Ölümü ilk okul sıralarında öğrendik.
saat 09:05 te ölmüştü, önderimiz.
İyide ölüm ne idi ki neden kazılmıştı
körpe zihinlerimize.
demek ki bilmemiz gerekiyor dedik ve omuzlandık
o soğuk, ne anlama geldiğini bilmediğimiz kelimeyi.
Yaş ilerledi.
Anladık ki ruh terk edermiş bedeni ayak uçlarında.
Ardında soğuk bir beden.
Sevilenler geride bırakılırmış önünde ise bilinmezler.
Ya yaşamışlığı insanın peki bunca çekilenler
bunca zevkler ne ara elimizden alınıyordu.
kaderi bir çizen
(KORKTUM YA:()
Kayıt Tarihi : 23.9.2006 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!