Ölüm neredeydi?
O mu?
Bizi arıyordu...
Biz mi? onu...
Belli değil idi...
Can neredeydi?
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Bazen insan ölümü arar, bazen de ölüm insanı aramadan bulur!Zira, Ölüm fermanını elinde taşıyan azrail(as) adresleri çok iyi bilmektedir.Aramasına gerek yoktur. Eliyle koymuş gibi bulur.
Can hep cananını arar durur da, onu yanlış mekanlarda yanlış kılıklarda arayıp hataya düşer. Bu hatalarının neticesinde asıl cananı bulamadan kısa ömrü heder olur gider!
Canın cananı; Mevlasıdır ve tüm canan sanılanların en alasıdır! Onu bulan saadet-i ebediyeyi ve sonsuzluk denen şeyi bulurken, onun dışındakileri canan yerine koyanlar, başlarına ebedi belayı bulur.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta