Ölüm Nedir Şiiri - Emir Güral

şehirler oda oda elde kalem
sınırlar çizildi on bir kıdem
sessizlik borcumdu kefen
işte gidiyorum
ölüm nedir bilmeden

çiçekler açıyor dörd bir yanımda
tabutlar uğurlanıyor şenlik şenlik
bir çekiç bir örse dayanan ben
hafif geliyor kulaklarıma matemlik

bin kuşun selamı davet eder gül
selam ile ayrıl dünyadan bir tebessüm bir gül
ne bıraktın geride sökül
işte gidiyorum
ölüm nedir bilmeden

yasinler okunurken şefaat
kur gönlüme onbir kanat
sensiz bu dünya bu hayat
işte gidiyorum
ölüm nedir bilmeden

halbuki yeni doğurdu kuşak rengi
bir papatya özü bir sevgi
bir paça söz umur dengi
işte gidiyorum sevdiğim
ölüm nedir bilmeden