Sararıp, soluyordu sevdiklerimiz,
Kafamda hep aynı, hep aynı sorular
Çiçekler, meyveler ve de yapraklar,
Dallarında neden öylece kalmıyorlar?
Yumuşacık, pamuktan tenlerimize,
Rüzgar değdiği için sertleşmiş olmalılar
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta