Ölüm Kör Bıçak Şiiri - Hanifi Okyay

Ölüm bu:
Gelirken geliyorum demez:
Çalınca kapıyı, ferman dinlemez.
Hasretim var dağların ardında adı nazlı
Gittiği günden beri yüzüm gülmez.
Ne fark eder:
Adı belki Salih, Haydar ya da Bekir;
Duygular hep ayni, mahsun fakir!
Zamansız gelse de zordur dayanmak.
Umutlar tükenir zamanla, yorgun hakir.
Ölüm bu:
Endamı, kuytu köşelerde narin başak!
Ulu çınarlar devrilir, doymaz kara toprak.
Adını bir taşa yazarlar belki kalanlar;
Yüreğime saplanır, paslı bir kör bıçak.
Ne fark eder?
Yaşı genç, yaşlı ya da daha olmamış rüştü!
Ya bir kuşluk vakti gelir, ya da akşam üstü
Kime ne faydası olur, onca feryat fiğanın;
Bir daha görmek hayal gayri, doğa üstü.
Hanifi OKYAY 20.01.2022 / 11:00