Ölüm Kokusu Şiiri - Güven Tekin

Ölüm kokusu sardı artık bedenimi,
Her gelen bir çelme taktı ayaklarıma.
Düşmedim, yıkılmadım, dimdik durdum ayakta,
Ama okunan selalar sardı ruhumu.

Benden başkasıyla derdini paylaşman zoruma gitti,
Yüreğimde kopan kıyametler, mezarıma götürdü beni.
Sonbaharda dökülen gazeller mezarımı kapladı,
Ölüm kokusu sardı artık bedenimi.

Kaderime hüzünle gözyaşı karıştı,
Mutluluk için bir yaz mevsimi daha geçti.
Hazan yaklaşıyor, dökülüyor yapraklar mezarıma,
Ölüm kokusu sardı artık bedenimi.

Umutla başlamıştı yıllar önce her şey,
Ama yalan sardı bedenimi, ölüm gibi her şey.
Gözyaşı dökmek artık nafile,
Omuzlara yük oldu şimdi her şey.
Ölüm kokusu sardı artık bedenimi.