Ölüm I Şiiri - Abdurrahman Yaşar 2

Bir gece gözlerini sıkı sıkı kaparsın,
Hayatın bir tabutta taşınırken ağlarsın...
Güzel kalmadı,yar kalmadı,dost kalmadı,
Toprak üstünü örterken bir tek anan ağladı...

Kefen sardı bedeni,hangi mevsimi sevmiştin?
Yaşamak vardı, ölümü düşlememiştin...
Bahar geldi, güz geçti,ecel gelip seni seçti,
Artık dönüp dersinki : dünya koca bir hiçti...

Ölüm sana,bana, hepimize var,
Parsel parsel topraklar: üstünde mezar...
Insan ölür er geç ama kulun hakkı kalır mı?
Mazluma zulmedeni toprak bağrına alır mı?..

Düşün dostum bunları bir gün dünya kararır,
Vakit tamam olunca mı sağlık, saadet aranır?
Bir taş dikilir başına üzerinde ismin yazar,
Dünyada ne bıraktıysan isminle artık o yaşar...