Kaldıkça kendimle baş başa
ve tuttukça ellerimi sımsıkı,
Derin bir nefes gibi yalnızlık,
usulca içime aktı.
Düşündüm.
Neydi dilimdeki tat?
Neden bu kadar acımsı?
Anladım ki, çilem müstehak
ve ölüm bizzat haktı....
Kayıt Tarihi : 29.6.2018 19:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!