Ölüm Gibi Şiiri - Uğur Oğuz Şahin

Sen yoksun
Zaten olmaya çalışmadın ki
Sadece üzmeyen mutlu olduğum
O vefalı hayalin vardı
Bıktırdı riyakârlığın bıktırdı ihanetlerin
Eskiden mutluluk yaşatırdın
Şimdi ise hüzün ve ıstırap verdiğin
Bir zamanlar bestelere güfteydi sözlerin
Bal akası gözlerin vardı senin
Ama hiç anlaşılmadı anlatamadın
Belli olmadı sevdiğin sevmediğin
Senin için yanıp tutuşan bir deliydi yüreğim
Bendim o kasıp kavrulan
Temmuz sıcaklarında göremediğin
Sen hep Sonbaharları sevdin yağmurları sevdin
Bir beni sevmeyi beceremedin
Girmedi lügatine gerçek diye bir kelime
Hep hayalinle yetindirdin
Sanki hep uzaklaştın benden
Uzak kaldın bana yakını oldun ellerin
Gönlümdeki sen gittin
Sadece geride kalan avunduğum hayalin
Şimdi bir başka sevgiyle
Gözlerimde taşıyorum seni
Çok ağır ödeniyor
Silinmez izler bırakıyor sevgi bedeli
Tarifsiz sıkıntılar yaşadım seninle
Tarifsiz bir korkuydun bende
Sanırdım devasın sen
Hani olacaktın her derde çare
Anladım çıkış yok bu yolun sonunda
Kalınca bir başına bi çare
Ama hiç pişman olmadım
Bugüne dek yaşadıklarımdan
Utanmadım hiç anılardan
Geçmişten hatıralardan
Hep gerçek verdim gerçek sevdim
Uzak durdum yalanlardan
Gülmedi bir türlü yüzüm
Beni satan karşılıklardan
Şayet bir pişmanlık varsa ortada
Yaşadıklarımızdan
Sen payına düşenin hesabını yap
Sakın bana pay çıkarma geriye kalandan
Zamanı şahit tutma geçmişe bir şey sorma
Ne sen değiştin ne de vicdan hesabı yaptı
Yüreğin olanlardan
Zaten bir değeri yoktu sende
Gerçek sevginin gerçek sevmelerin
Şunu bil ki karşılıksız kalmaz hiç bir şey
Bir gün hesap soracak sana
Rüzgârlar kopacak o fırtınalar
Bu hep böyle sürer zannetme
Unutma
Her şeyde ölüm gibi bir son var