Ölüm Gene Dilden Geldi Şiiri - Ömer Yazıcı

ölüm...
dilden gelir çoğu kez
susamışlığımızın vahim duruşlarında
yine
yeniden
can bulur
öylede oldu
ne ben kendimden göçebildim
ne kendime gelebildim
sarhoş kelimelerle sarmaş dolaş
aptal bir türkü tutturdum işte
ne sen anlayabildin
ne başkası
bildimki
yürek her daim doğruyu göstermiyor
temmuz gecelerinde ayaza düşmek de bundan
şimdi üşüyorum
elimin tersiyle itmişken gözlerinsizliği
yeni sensizliklere yelkenlenmişim.
az kaldı
rakısızlığım sözlenmemiş şiirlerde canlanacak
da
sensizliğime söylenecek nihavent besteler yok
bittik
ölüm
gene dilden geldi

FUFUKA