Ölümler gelmesin ne çıkar
Şaraptan kan damlatırız
Ateşi kesen
Kızgın karlar serpiştiririz
Dört mevsim dudak çatlayan
Sevinçlerimizden toprak fışkırır
Kanadı yok ölümün
Maviye uçmaz yıldızlar
Kara deliğin rüyası kâbus
Milyonlarca dikilmiş taş
Toprak taşıyor bedende
Her biri gönderilmemiş mektup
El yazılı hikâyesi var kiminin
Kiminin yazılmadan duvak
Mürekkebin tırnağı çizmemiş
Bedenlerinden çalınmış huzur
Hüzün yığını perdelere açılmakta
Mimarı kim bu ağırlığın
Bilinmez bir labirentte bir mum yanıyor
Kırık bir camdan sızıyor ışığı
Suyunu çekiyor toprak
Ölüm ağır ağır terk ediyor vücudu
Ölümler gelmesin ne çıkar
Biz budanmış gözyaşlarından yaprak damlatırız sonbahara
Kayıt Tarihi : 31.3.2009 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!