Çok düşünmek öldürürmüş
Sessizliğin ardından çok konuşmak
Susuyorken çığlık çığlığa olmak öldürürmüş..
Gözlerini kapattığında ölürmüş
Bazense yaşıyorken insan..
Öyle yavaş yavaş belki de bir anda
Ansızın ölürmüş..
Dinliyorken, gülüyorken
Bazen ağlarken ölürmüş insan
Seviyorken, sevgisizlikten..
Öyle durduk yere değil de
Çok düşünmekmiş ölüme kâfi olan..
Çok bakmak, çok görmekmiş..
Çok sevmek ya da hiç sevilmemekmiş neden olan..
Kayıt Tarihi : 21.2.2024 21:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!