Ölüm
Döşeğime serilmiş bekliyorken
Al uyut beni demek gelir içimden
Taşar dışıma tüm görgüsüzlüğüm
Kucağında son bulur ölümsüzlüğüm
Kara bir perde iner gözlerime
Ve ben her gece bu döşekte ölürüm
Sen ittiğinden beri
Sen gittiğinden beri
Ömürde bir çiçeklenen anların özlemi gibi
Anar dururum
Fani parmaklarının bakiliğime dokunuşuna
Ve kanar durur
Vurulur usum.
Kayıt Tarihi : 8.12.2008 18:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!