Bitmeyen bir yolda, ışıksız bir tüneldeyiz.
Hayat bize acı dersler veriyor her an,
Hep bize demlediği acı şerbeti yudumluyoruz.
Aklımızı kurcalıyor çeşit çeşit şeyler,
Bazılarıyla gülerken bazılarıyla ağlıyoruz.
Dikenli tellere sarılmış bir şekilde,
Ufacık bir hayata, umutla asılıyoruz.
İstiyoruz hep, birisinin bize göstermesini,
Kendi bulamadığımız güzel gerçekleri.
Yaşam ve ölümün bağlantılarını görüyoruz,
Onların koparılamaz bağlarını izliyoruz.
Ve aslında her gün öğreniyoruz,
Ölümün de hayat kadar güzel olduğunu.
Kayıt Tarihi : 2.11.2022 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!