Ölüm Çukurları Şiiri - Orhan Samih Güllük

Seni bir annenin yüreğinden alıp gitmiyor zaman.
O sancılı doğumlar kokluyor yüreğinden
Meliyordu kuzular,
Ve Kelebekler kanat çarpmıştı nefesine
Onursuzca sevmenin
Bedeliydi o zindanlar
Şimdi sana sormuyorum
Kalmak mı zor gitmek mi
Oysa ölüm cukurları öpüyor yüreğimden...

Gerçek olan sevdandı deme bana gücenirim
Gidişim bir zemheri ateşi gibi
Ben de yakılacak adamım işte
Cezam bir yargıcın ellerinde olsaydı
Ya da sen o ipi çekseydin gövdeme
Gerçek olan sevdandı deme bana
Kır kalemini o yazgının
Mezarlar ölümsüz sevdalarla dolu...

Orhan Samih Güllük
Kurşunlar Bende Kaldı. Adlı Romanı
Zindanlar
Kısa bir çalışması
Saygılarımla iyi okumalar