Ölüm Burnumun Ucunda Şiiri - Hasan Arpaci

Gözlerimi açıyorum,
Ölüm burnumun ucun da.
Gözlerimi kapıyorum,
Tam namlunun ucun da,
Uyuyorum...

San ki,
Bir çaydan geçer gibi,
Yosun tutmuş taşlara basar gibi,
Ha düştüm ha düşeceğim,
Dere den atlar gibi,
Korkuyorum...

Kenarın da,
Söğüt dalın da bir kuş ötüyor,
Gagasın da kaderimi tutuyor,
Pır deyip uçuverse birden,
Bir devir böylece batıyor,
Anlıyorum...

Artık,
Yaş kemale eriyor,
Yolun sonu görünüyor.
Ömür bir rüzgar gibi,
Gelip geçerken,
Corona virüs bile,
İklimini tanıyor,
Biliyorum...

Hasan Arpacı,2020,Üsküdar