Ölüm Bu Kadar Zor Olmamalı

Her gece notalarla kurşuna dizilmek
Pişmanlık ateşinde kavrulurken
Hıçkırıklarda boğulmak
Mazinin kirli yapraklarında kaybolmak
Yaşarken ölmeyi öğrenmek
Issız mekanları mesken edinmek
İki haninin günahıyla hançerlenirken
Bir ah bile diyememek
Ciğerine düşen ateşi yüreğinde köz etmek
Aynada gördüğün yüzden utanıp yaşarken ölmek
Her şeyini feda ederken
Hayatının çalınmış olduğunu öğrenmek
Hayatın muhasebesinde iflas etmek
Koca bir yalnızlık uçurumuna düşerken
Feryat figan içerisinde tükenmek
Cehennemi dünyada yaşarken
Ahirette seni bekleyen ateşin büyüklüğünü bilerek
Karanlık dehlizlerde boğulmak
Atiye dair ne bir ışık ne bir umut göremezken
Yaşamaya mecbur edilmek
Ölüm denen sevgiliyi
Bir kurtarıcı gibi beklemek
Ümitsizce geceyi sabaha bağlarken
Uykuya hasret gözleri nehre çevirmek
Olamamalı, yaşarken ölmüşken ölüm bu kadar zor olmamalı
Hele ki ihanet kurşunlarıyla vurulmuşken
Ölüm bu kadar zor olmamalı
Hayattan bu kadar soyutlanmışken
Yüzünde maskeyle yaşamaktan bıkmışken
İçinde sevgi adına her şeyi kaybetmişken
Olmamalı, ölüm bu kadar zor olmamalı...

© Seyit Burhaneddin Kekeç