bir sabah güneşe karşı içindeki özlemle
çekememek perdenin kanatlarını iki yana.
ve en uykulu günaydınınla fısıldayamamak
sevdiğini, sevdiklerinin kulaklarına.
ölüm böyle bir şey iste.
sönük ocakta çayın demini almaması gibi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
