Donuk gözlerinde yitirmişti,
Bütün anlamını hayat.
Buz tutan bedenin,
Yanık ağıtlarıydı;
Arşa dayanan feryat.
Nefesinin sıcaklığı değildi belki,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
