Doğumla birlikte yola koyulan insanoğlundan kimisi yolu düz gider,
kimiside yol boyu döşeli çakıl taşlarını ayıklamakla hayatı biter
Kimide yola tuzaklar kurar, yol keser, haydutluk eder
Sevapları yoktur dağıtacak tükenmişliklerinin içerisinde sarhoşturlar.
Hiçbir şeyden mutlu olamazlar, kin duvarları örerler içten, durmadan!
Kendi cehennemlerinin kubbesini sıkı, sıkı...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta