Küçüğündüm senin yanlız bıraktın
Beni bunca severken nereye kaçtın?
Çocuk yüreğime hançer sapladın,
Ölüm bize çok uzaktı,ellerimi boş bıraktın...
Sen benim dostum,abim,sırdaşımdın,
Canın gibi sevsende,içinde varolandım..
Göklerdeki engüzel yıldızın,aşkındım,
Gizli sevdandım,baharındım,kışındım...
Çabuk yenildin,ölüme bu kadarmı hazırdın?
Neydi seni hayattan uzaklaştıran?
Yorulmak yakışmazdı sana,kaymayacaktın avuçlarımdan..
Tertemiz kalbin neden küskündü,neydi seni bu kadar kıran?
Herzaman yanımdaydın,ben dostluğunla varolan...
Ömrünce yanımdaydın,benmiydim sensizlikle cezalandırılan...
Neden ölümün kollarına kendini verdin?
Kanserdin ama bunu yenebilirdin..
Elimdin,kolumdun,sen herşeyimdin,
Lanet bir lösemiyle gitmeyi seçtin,
Bu genç yaşında ölümü seçtin...
Küçüğünü sensiz bırakıp,nereye gittin...
Kayıt Tarihi : 26.2.2007 11:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir bir yas değil,ağıt da değil...Bir serzeniş gidenin ardından.. Amma hiç unutmayın ki ÖLÜM
daima bizlere bıçak sırtı kadar yakın...
Hüzünlerini mısralardan alıp gitmek mümkün olaydı alır giderdim amma ne çare ateş düştüğü yeri yakıyor...Hüdadan esenlikler selametler dilerim .
Daha başarılı şiirlerini okumk dileğimizle esen kalın.
Şimdi yüreğimiz yandı.
Allah kimseye evlat acısı göstermesin.
TÜM YORUMLAR (2)