Ölüm Aynasında İnsan Şiiri - Şevki Çiftçi

Ölüm aynasında nasıldır insan,
Bedendeki canı nasıl soyarlar.
O anda bilmem ki ne söyler lisan,
Sorgusuz sualsiz kabre koyarlar.

Bilinmez bir günde vade dolarken,
Sararan gül gibi vücut solarken,
Derin acıları kalbe salarken,
Sorgusuz sualsiz kabre koyarlar.

Ne kadar tatlıdır sevgili canlar,
Hatırlanır o gün en güzel anlar.
Üryan gelir üryan gider insanlar.
Sorgusuz sualsiz kabre koyarlar.

En sonunda acı şerbet içilir.
Evlad ü ıyaldel yârdan geçilir.
Ölçü alınmadan kefen biçilir.
Sorgusuz sualsiz kabre koyarlar.

Şevki Çiftçi sende gafil davranma,
Kendini ebedi yaşarsın sanma,
Fanidir bu dünya hiç oyalanma,
Sorgusuz sualsiz kabre koyarlar.